Nog wat intens VHF-werk en AIS-gedoe ter hoogte van de Europoort / Maasmond voor de monding van Rotterdam en het meeste van wat men “grote zeevaart” noemt was achter de rug. Rustig dobberden we bij 5 knoopjes op het vlakke water toen ineens een snelle rib onze richting uitkwam. Eens die dichterbij kwam leken die net uit een verhaal van Playmobil of Lego te zijn ontsnapt; 4 mannen aan boord (3 in blauwe tenue, 1 in oranje tenue) kwamen langszij en vroegen vanonder hun bolle glimmende helmen en na zich gelegimiteerd te hebben, of zij aan boord mochten komen. Ik vroeg meteen of we mochten doorzeilen en dat bleek geen probleem te zijn. 1 “blauwe” en de “oranje” klauterden zonder moeilijkheden als geoefende sporters aan boord van de WURREL. “POLITIE en DOUANE” klonk de oranje man zijn zware bedreigende stem. Ik dacht onmiddellijk aan al die vluchtelingen in de Middellandse zee …
De rib met nog 2 man aan boord vaarde even weg van de WURREL, doch in het vizier.
Moet gezegd … ze waren vriendelijk maar ja dat waren wij ook ….. Enfin ….. beide nieuwe bemanningsleden installeerden zich op de banken (6 man in de kuip dus en dat is wel het maximum dat de WURREL kan verdragen). Ze bleken zwaar bewapend en bleken bijna door hun benen te gaan van het gewicht dat aan hun heupgordel hing..
“Mogen we even al de papieren van de boord en identiteitsbewijzen ? “ was de eerste vraag die ze stelden nadat ze gezegd hadden dat het om een routinecontrole ging tussen Rotterdam en de Belgische kust. Ik presenteerde een gekoeld Jupilerke maar daar hadden ze blijkbaar geen zin in …. Enfin dan maar alle papieren voorgelegd, BTW certificaat, verzekering, licenties van alles en nog wat …. Bleek evident allemaal in orde te zijn. “Wie is de schipper / eigenaar” klonk het. Ja ik dus he. “Ah ja” U bent mr …… “ ja dus. “ OK je documenten zijn in orde” klonk het nadat ze een telefonisch contact hadden gelegd met hun thuisbasis die op enkele mijlen van ons aan het varen was maar wij niet konden zien. Het bleek een “ZEEAREND” te zijn. Schip van de Kustwacht / politie vermoed ik. Tot zover de software. Bleek dat het nu tijd was voor de “hardware” aan boord. “Mogen we even binnen de kajuit kijken” klonk de oranje man. Een intens onderzoek werd uitgevoerd, van de 6 kooien tot in mijn bag … op zoek naar drugs, wapens en verstekelingen. Dit duurde eventjes toch gezien al de bagage die we aan boord hadden welke ons moest voorzien van de nodige vochtigheid tijdens onze tocht J. “Heeft U vuurpijlen ?” … Tuurlijk zei ik. “Mag ik ze zien? “ Enfin het ging zo maar door … “Heeft U dit, heeft U dat, heeft U zwemvesten, ……” Ik zei dat ik 10 zwemvesten aan boord heb en er gerust nog 4 van hun collegas bij aan boord mochten komen. …. Een lachje in contrasterende kleur tov hun reddingspak verscheen op de “oranje man”. Met welke diesel vaart U ?” Ja zeg ….. witte he. “Mogen we dit even controleren?”…
Het ging zo maar door. Een half uur – ondertussen verder zeilende – heeft het geduurd tot wanneer ik zeker was dat ik niet in de nor zou belanden …. Het moet gezegd, mijn bemanning zegt het steeds , dat ik een voorbeeld aan boord ben …. soms J
Toen de beide mannen terug voet zetten in hun rib zagen wij dat ze van jacht naar jacht vaarden. Wij konden het niet concreet waarnemen daar de omringende jachten te ver van elkaar verwijderd waren maar op de AIS zag ik de koers van het moederschip.
Waarmee ik uiteindelijk mijn verhaal wil doen en bij wijze van waarschuwing : Als je op zee gaat wees dan met alles zeker in orde, zowel qua documenten als qua uitrusting. Ik vrees als er iets niet in orde is dat de boot vlug aan de ketting gaat of een zware boete het gevolg zal zijn.
Goede vaart nog en verschiet niet als je een ZEEAREND ziet op zee. Dit is het moederschip van waaruit de rib start. Je kan de ZEEAREND soms zien in de buitenhaven van de Roompot. Een bezoek zou ik je niet aanraden maar het moet gezegd dat onze tijdelijke bezoekers correct en vriendelijk waren.
Alex Persijn sy Wurrel
