De zeilgoden zijn ons nog steeds goedgezind – misschien omdat ze zelf ook dol zijn op frisse pinten. Een stevige noordenwind, zon, dertien fanatieke deelnemers in Klasse B en genoeg geslepen messen om een volledige vismarkt te fileren. Maar vooraleer we in de Twilight duiken: eerst een flashback naar de Mosselrace.
Daar pakte Easyliving de winst in ORC/IRC alsof het kinderspel was – al is het verschil tussen “gewonnen” en “net niet” meestal een bemanningslid of twee bij Easyliving. En Aboen!? Die liet ook deze keer niets liggen in de SW-klasse. Strak als altijd, foutloos na vijf uur knokken. En dan was er nog Isa 2, die in haar allereerste race meteen durfde te bijten naar de koppositie. Uiteindelijk moest ze het onderspit delven tegen Aboen!, maar toch met een mooi entree! Dikke proficiat aan onze twee kampioenen: Easyliving en Aboen!
En dan: de 11de Twilight Race.
In Klasse A één deelnemer: Wurrel 3. Resultaat? Automatisch eerste. (Een strategie die sommigen misschien volgend jaar willen overwegen…)
In Klasse B was het een ander verhaal. Daar leek de start een chaosfestival met happy-ending. Iedereen wilde tegelijk weg, en het leek even een botsautosessie op de Oosterschelde te worden. Isa 2 was als eerste weg, flink geholpen door haar ingehuurde “ex dream team”-bemanning. Maar The Max zat er vlak achter en snoepte al snel de leiding af.
Rond de eerste boei werd het pas écht drummen. Vale, de tri, wurmde zich nog net aan de binnenkant van The Max en die kon niet direct overstag door het loggere overstag-manoeuvre, van de Vale. En hup: daar vloog Isa 2 er tussendoor. Het feestje duurde echter niet lang, want tegen de intrinsiek snellere boten kon Isa het op het eerste bij-de-wind rak niet bolwerken. Ibex en jawel, Aboen! kwamen er ook terug bij, en zo werd het opnieuw een strijd tussen de usual suspects.
De nieuwe baan 11 bleek een kuitenbijter. Bemanningen zwoegden en transpireerden alsof het een bootcamp was. Ondergetekende stond dit keer op dek en ontdekte dat zweten blijkbaar net zo effectief is als een frisse duik. Moraal van het verhaal: sturen is écht de meest comfortabele job, zeker als je niet meer de jongste bent.
Gelukkig wachtte in het clubhuis de altijd perfecte service van Monica en haar vrolijke kompaan – pinten koud, hapjes warm, en de bemanningen voldaan en gelukkig. Alles dus top… tot de uitslag. Bleek dat Ab per ongeluk een verkeerde rating had ingevuld voor Isa 2.
Na correctie vandaag werd duidelijk dat ze de kampioenen Aboen!, Easyliving, Ibex én The Max achter zich had gelaten. Een mooie prestatie, maar het toont nogmaals aan hoe ratings en goede bemanningen het hele verhaal steeds sterk zullen blijven beïnvloeden. Daarom blijf ik erbij dat de ratings eind dit seizoen, zoals afgesproken met het bestuur, nog eens heel kritisch moeten worden bekeken door het wedstrijd-comité.
De verschillen tussen plaats 2 en 5 waren trouwens maar enkele seconden. Met wat kleine tweaks gaan we volgend jaar nog spannende races zien. Dit seconden verschil toont aan dat we goed bezig zijn.
Volgende week de laatste Twilight van dit seizoen – mis hem niet. Want zeg nu zelf: wat is leuker dan zeilen met vrienden, zweten op dek, en achteraf pinten drinken alsof je wereldkampioen bent?
Eddy Verbinnen