Mijn plan om afwisselend in klasse A en klasse B te varen, valt bij de 5^e Twilightrace al in duigen. Tijdens de mistrijke en windstille Schelderegatta ging ik in op het aanbod om bij Ghost aan boord te stappen tijdens deze Twilight. Voor de eerste keer met een J-boot varen, maar niet voor eerst met Marc Flamand. Ook tijdens één van mijn eerste Twilightraces op de Achiroe was Marc van de partij.

Ik was niet de enige opstapper bij Ghost. Ook de Amerikaanse expat  Don, met zeilervaring, ging mee, weliswaar voor de tweede keer op rij. Hij zorgde voor de genuatrim. Met Saskia was er nog een vrouw aan boord. Zij vaart normaal met Sweeny (J-111) waar ze het voordek voor haar rekening neemt. De pit was haar domein tijdens deze Twilightrace.

Last but not least sloeg ook mijn pluspapa het last-minute aanbod van Marc Flamand niet af om eens mee te varen als ballast. Ronny is de persoon die grotendeels verantwoordelijk is voor mijn zeilmicrobe. In 2005 vaarde ik met zijn toenmalige boot (First 30 E) mijn allereerste wedstrijd, de Schelderegatta. Voor hem lang geleden om nog eens een wedstrijd mee te varen, voor ons allebei lang geleden dat we samen gevaren hebben.

Ik mocht meehelpen op het voordek, gelukkig met twee sterke beren naast mij: Koen & Christophe.

Over naar de wedstrijd van de dag. Met het afgaande tij vaart de B-klasse baan 4: start naar Oosten, AW3 en dan drie rondjes O18-O20-O19. Voor de A-klasse blijft het beperkt bij twee rondjes in baan 3. 

Tijdens de startprocedure was Marc Flamand op zoek naar de beste startplaats. Helaas werkte The Untouchables niet met ons mee en loefden Coen Wohrmann & co ons op tot ver boven de pin-end. Dan maar starten vanop de derde rij. Deze week werd in de B-klasse wel een X-vlag gehesen, voor het eerst tijdens dit seizoen. Batanga VII van Ab Kole was iets te gedreven om goed te starten, maar keerde keurig terug en begon nadien aan een inhaalbeweging.

Tijdens zo’n Twilightraces kom je wel wat te weten. Zo leerde ik vorige week dat Antilope best wel wat wind nodig heeft om goed te varen. Met 16 tot 22 knopen wind uit noordelijke richting komt dit zeker aan hun wensen tegemoet. Zij lagen van begin tot einde aan kop, gevolgd door Byron II. Aan boord van de Ghost zetten we eerst onze tanden in de achtervolging op Byron II om zo de tweede positie over te nemen. Nadat dit lukte, ging onze jacht op Antilope verder. Helaas zonder succes, met de gennaker waren we noodgedwongen om af te kruisen van boei O20 naar boei O19. Hier verloren we kostbare tijd en zagen we Antilope verder uitlopen.

Ook een boei overzeilen is geen strak plan tijdens zo’n korte race. Varen op stromend water blijft vaak toch verrassend, onvoorspelbaar en leerrijk.

Met een weersvoorspelling van 18 graden en een zonnetje vond ik niet nodig om mijn zeilbotten mee te nemen. Wat mij onmiddellijk een spijtgevoel bezorgde bij een onaangekondigde overstag: hoog werd laag, droge voetjes werden nat. Ook dat helpt niet om onze snelheid er in te houden. Excuses Ghost!

Het was wellicht niet de beste wedstrijd van Ghost, maar ik heb er wel van genoten. We zagen Antilope met enige voorsprong voor ons finishen en ik hoopte toch dat ze deze keer wel voldoende voorsprong op cAp hadden. Want ook dat is zeilen: je gunt het de andere boten ook om te winnen.

En Antilope bleek juist voldoende voorsprong te hebben om naast de line honours, ook de eerste plaats in te palmen. Voor het eerst dit seizoen en zeker niet onverdiend. Op 30 seconden eindigde cAp op een verdienstelijke tweede plaats, gevolgd door Byron II. Ghost eindigde op een vierde plaats in het klassement.

Door alle drukte in de B-klasse en mijn drukke bezigheid aan boord heb ik nauwelijks tijd om de andere klasse te volgen. Met 15 boten groeit de A-klasse mooi aan en wordt het ook drukker aan de startlijn. Toch slagen de deelnemers er telkens in om zeer behouden te starten. Aan de finish zorgen ze wel weer voor spannende momenten. De top drie eindigde in gecorrigeerde tijd namelijk op 21 seconden van elkaar. Henrik Hellman trok met Johanna aan het langste eind, gevolgd op 16 seconden door Stéphane Van Den Bergh met Saltwater2 en Steven Jacobs met Spindrift vervolledigt de top drie. Zowel Stéphane als Steven weten ongetwijfeld waar ze die luttele seconden verloren. Op naar de volgende Twilight om beter te doen.

De uitslag staat op onze website. Ron Quinten en Jacintha Dekker zorgden voor foto’s die je op onze Facebook-pagina kan bewonderen.

Woensdag 15 juni doe ik een tweede poging om met Easy Living te varen tijdens Twilightrace 6.

Els a/b Ghost

De langste dagen in het jaar vullen we graag op met enkele leuke activiteiten: een borrel- en babbelavond, een zangfeest en de gekende WSVO Midzomernacht BBQ.  

Vrijdag 17 juni openen we de deuren van het clubgebouw voor een nieuwe borrel- en babbelavond. Zin in een fris pintje, een lekker wijntje of een frisdrank: allen welkom vanaf 21u. 

Op zaterdag 18 juni organiseren we onze jaarlijkse WSVO BBQ.

Voor een bescheiden bedrag van 15 euro per persoon krijg je heel wat lekkers op je bord.

Drankjes zijn apart te betalen.

Inschrijven voor de BBQ kan tot donderdag 16 juni via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Vermeld zeker het aantal personen in jouw mail.

Zaterdag vindt ook de eerste editie van "WSVO zingt!" plaats.

Iedereen is welkom om uit volle borst(en) mee te zingen met Nederlandstalige muziek (muziek en teksten zijn aanwezig). 

Laat jullie gaan! 

Veel plezier.

De 4e Twilightrace was er eentje met een onverwachte wending. Als alles volgens plan verliep, zou ik mee varen met Rinus de Jonge aan boord van Easy Living (formerly known as Wemeldinges). In de file op de Antwerpse Ring belde Rinus mij op dat zijn boot niet in het water geraakt is: teveel andere klusjes. Op zoek naar een andere boot ...

Eens in Wemeldinge had ik al besloten dat ik in de A-klasse Spindrift of Zephyr ging versterken. Tot plots de bemanning van Antilope aan de wedstrijdleider (of is het –lijder) vroegen of er nog ergens een mannetje mee kon, want zij hadden twee afzeggers.

Alles voor een eerste keer … and so the story continues op woensdag 25 mei 2016. Voor de eerste keer vaar ik met een boot uit de A-klasse mee, Zephyr. Vorig jaar haalde Pieter André en zijn bemanning de eindoverwinning binnen en ook in dit nieuwe Twilightseizoen zijn ze goed gestart met twee opeenvolgende overwinningen. De verwachtingen waren dus hoog gespannen.

Tijdig aangekomen in Wemeldinge en dus nog tijd voor een extra portie krachtvoer in de vorm van een Twilightrace Hap bij BomDia. Pieter en Bjorn hadden mij namelijk gewaarschuwd over de “force” die nodig is aan boord, zowel voor het grootzeil als de grote genualap. Gelukkig stond er niet veel wind, dus ik zal m’n mannetje wel kunnen staan.

Zowel de A-klasse als de B-klasse kregen baan 3 voorgeschoteld zodat er bij gebrek aan wind ingekort kon worden.

We starten dus opnieuw in oostelijke richting met afgaand tij, op zoek naar boei AW3, vervolgens 2 rondes O18, O20 en O19. Met een NNW-wind betekent dit 2 kruisrakken en voor de rest veel tegenstroom varen met spi of gennaker.

Helaas is Zephyr ingeschreven zonder voordewinds zeil, waardoor we alles uit de boot moeten halen met het grootzeil en de genua.

We verwelkomden opnieuw Folkboot Johanna die wel heel gedreven was om goed te starten. De oranje vlag aan de startboei wapperde extra hard: was het touché of eerder optisch bedrog? Aan de wind lag het zeker niet.

Verder met de wedstrijd, zowel Saltwater2 als Sea Breeze waren goed weg en zochten elkaars gezelschap op tijdens de ganse wedstrijd. Even later op geringe afstand gevolgd door Spindrift die tijdens elk rak hun achterstand verkleinde op de koplopers.

De grootste hindernis was het rak van de O20 naar de O19. Veel boten bleven te hoog varen, wat bij de eerste ronde zorgde dat verschillende boten nog veel moesten afvallen om de boei te halen en op die manier snelheid verloren. Mea culpa, ook aan boord van de Zephyr. Zeg niet dat ik het niet gezegd heb J

Bij de tweede boeironding aan de O19, bakboordronding richting finish, werd de kracht van de stroom opnieuw onderschat. Vele boten kwamen ver onder de boei uit waardoor het laatste rak tegenstroom naar de finish langer duurde dan gepland. Onder andere Saltwater2 en Sea Breeze lieten zich vangen aan deze alom gekende valkuil. Spindrift daarentegen was wel bij de pinken en de bemanning greep hier de kans om de koppositie van Saltwater2 over te nemen. Line honours en een verdiende eerste plaats voor Steven Jacobs a/b Spindrift, gevolgd door Folkboot Johanna van Hendrik Hellman en nieuwkomer Whisky (First 20) van Ron Maes met Yan Trouwen aan boord.

En Zephyr? Die eindigde op een verdienstelijke 6^e plaats. Zowel Pieter als Bjorn verzekerden mij dat het niet aan mij lag, maar eerder aan de windrichting voor dit parcours en de keuze om zonder spinnaker te varen. Dit wordt dan een aftrekwedstrijdje?!

Terug in de haven klonken we onmiddellijk met de buren (Spindrift) op hun overwinning: een GT-ke en een chipke, meer hebben we niet nodig.

Tijdens mijn drukke bezigheden aan boorde van Zephyr volgde ik de boten uit de B-klasse waarbij The Untouchables lange tijd op kop voeren. Uiteindelijk was het Ghost die als eerste over de finish kwam, voor Antilope en The Untouchables. Ondanks de line honours kon Ghost geen 3^e overwinning op rij in de wacht slepen. Ze moesten zich tevreden stellen met een 4^e plaats in gecorrigeerde tijd. De overwinning was voor cAp (Maurits Homan), gevolgd door Captain Jack (familie Vlamings) en The Untouchables (Coen Wohrmann).

Als alles volgens planning verloopt, stap ik tijdens Twilightrace 4 aan boord van de EasyLiving (voorheen beter bekend als Wemeldinges).

De volledige uitslag van Twilightrace 3 staat op onze website.

Wie mij graag eens aan boord heeft (als verplaatsbaar gewicht, voor een specifieke functie, voor de fun of voor het verslagje achteraf), laat gerust iets weten via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Els a/b Zephyr

Credits foto's: Stefanie Claessens