Het begint bijna saai te worden, maar het was opnieuw een schitterende avond voor de zeilers op de Oosterschelde. Zonnetje, een heerlijk briesje en een wedstrijd vol actie en verrassingen. Wat wil een mens nog meer?
In Klasse A was de Solange de enige deelnemer. Spijtig, want dat betekende een eenzame strijd tegen de klok en… de snellere boten van Klasse B. De winnaar hoeven we dus niet te vermelden – dat spreekt voor zich.
In Klasse B daarentegen: elf boten aan de start en meteen vuurwerk. Isa hield het startpoortje vakkundig dicht, waardoor Batanga gedwongen werd tot een rondje boven het startschip. Nog geen minuut later volgde een tweede adrenalinepiek toen Scaramouche vlak voor Batanga abrupt overstag ging. Ab, met zijn kenmerkende koel hoofd, besloot wijselijk om de Scaramouche niet in twee te varen en dook scherp naar beneden – zo scherp zelfs dat het achterste van Batanga rakelings het startschip miste. Oef!
Isa had intussen een prima start, maar het kleine bootje werd al snel voorbijgestoken door de Aboen!! en The Max. Deze drie kozen resoluut voor de walzijde, voor dit opkruis rak, maar zagen met lede ogen hoe hun concurrenten aan stuurboord betere wind oppikten.
Ibex had dat helemaal door en stak in één mooie lijn door naar de bovenwindse boei – een meesterlijk rak. Daar was het pleit eigenlijk al beslecht. Foutloos zeilde Ibex naar een verdiende en overtuigende overwinning.
Batanga wist zich knap te herpakken na haar valse start en pakte alsnog een mooie tweede plaats – hulde aan die machtige genua! Ook de Jax liet van zich spreken: met een verse mastafstelling én de hulp van de Boombastic-schipper als geheim wapen, boekte ze een opmerkelijk resultaat.
Een bijzonder woord van dank aan Simon, de kapitein van het vervangende startschip zonder naam – zonder hem en Rinus, die zich opnieuw opofferde om de start in goede banen te leiden, hadden we serieus in de knoei gezeten.
En dan het gezellige sluitstuk: een drankje van Bram, onze voorzitter, vanwege zijn verjaardag (ik schat hem op een frisse 50?), en heerlijke hapjes van ondergetekende, liefdevol geserveerd door Monica en Marco. Het was, alweer, gezellig druk. De sterke verhalen vlogen rond, het gelach weerklonk tot in het want – een avond om te koesteren.
Eddy Verbinnen